Demir eksikliğine bağlı anemide oral demir sülfat kullanımının demir ve hepsidin metabolizması ile ilişkili laboratuar değerlerine ve klinik bulgulara etkisinin incelenmesi
| dc.contributor.advisor | Yüksel, Meltem | |
| dc.contributor.author | Yüksel, Merve | |
| dc.contributor.department | İç Hastalıkları | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2024-03-22T12:01:54Z | |
| dc.date.available | 2024-03-22T12:01:54Z | |
| dc.date.issued | 2020 | |
| dc.description.abstract | Giriş ve Amaç: DEA günlük klinik pratikte sık rastlanan genel bir sağlık sorunudur. Vücutta demirin büyük miktarı Hb sentezi için kullanılır ve demir hücre proliferasyonu, enerji üretimi, DNA sentezi ve solunumsal birçok biyolojik fonksiyonlar için kritik bir öneme sahiptir .Son yıllarda demir metabolizmasının daha iyi anlaşılmasıyla birlikte; DEA tedavisinde tedavi rejimlerinin gözden geçirilmesi ihtiyacını doğurmuştur. Bu verilerden yola çıkarak bu çalışmada DEA tanısı alan premenapozal kadınlarda; farklı doz ve pozolojide oral ferröz sülfat tedavisinin ; etkinliğini, hepsidin ile ilişkisini, tedavi uyumu ve gastrointestinal yan etkileri değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmamız prospektif gözlemsel çalışma olup , DEA tanısı almış 18-50 yaş arasındaki premenapozal kadın hastalar alındı. Farklı pozoloji ve dozda oral ferröz sülfat tedavisi başlanan hastalar, birinci grupda 2*1günlük, ikinci grupda 1*1 günlük ve üçüncü grupda gün aşırı 1*1şeklinde 3 gruba ayrılmış ve tedavileri 3 aya tamamlanmıştır. Tedavi öncesi ve ikinci hafta arasında Hb ve Hepsidin; üçüncü ayda ise ferritin, %TS, TDBK , Hb değişimleri değerlendirilmiştir. Bulgular: İkinci hafta sonunda anlamlı Hb artışı izlendi(p<0.01) ve ortalama Hb artışı ; birinci ve ikinci grupda sırasıyla 1.38±1.04 ve 1.03±0.48 artarak ≥ 1 g/dl iken, gün aşırı verilen grupda ise 0.69±0.36 artarak <1 g/dl kalmıştır (sırasıyla p= 0.020, p=0.019). Üçüncü ay sonunda ise her üç grupta Hb düzeyinde anlamlı yükselme olduğu tespit edildi (p<0.001) ve gruplar arasında Hb artışı benzerdi( p>0.05). Ferritindeki değişim incelendiğinde birinci grupda (2*1); ikinci ve üçüncü gruba göre ferritinin istatiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla yükseldiği görüldü(p<0.05). Grup 2 ile grup 3 arasında ferritin değişim değerleri bakımından fark bulunmadı (p>0.05). %TS artışı ve TDBK 'deki azalma tedavi sonunda her üç grupda benzer oranda saptandı(p>0.05). ikinci hafta ve başlangıç hepsidin arasında değişim en fazla ikinci grupda gözlendi(p:0.024) ve 3 grup arasında ise hepsidin değişimi benzerdi (p=0.708). Gastrointestinal yan etki 2*1 alan birinci grupda , ikinci ve üçüncü gruba göre daha fazla izlendi(p<0.05). Grup 1 ve 2'de hastalarda tedavi sonunda benzer oranda iştah ve kilo artışı görülürken(p>0.05), grup 3'de iştah ve kilo artışı görülmedi. Sonuç: Çalışmamızda ikinci hafta sonunda birinci ve ikinci tedavi grubunda ≥1 g/dl üçüncü tedavi grubunda ise <1 g/dl Hb artışı izlenmiş olup; tedavi sonunda ise her üç grupda anemi anlamlı derecede düzeldi ve Hb artışı benzerdi. Ancak birinci grupda belirgin meydana gelen gastrointestinal yan etkilerden dolayı 2*1 yerine günlük 1*1 ya da gün aşırı 1*1 tedavi şeklinin daha uygun olacağını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Demir Eksikliği Anemisi, Hepsidin, Ferröz Sülfat, Hemoglobin | tr_TR |
| dc.description.ozet | ABSTRACT Investigation of the Effect of Oral İron Sulphate Use on Laboratory Values And Clinical Findings Related To İron And Hepcidin Metabolism in İron-Deficient Anemia Background: IDA is a common health problem in daily clinical practice. The large amount of iron in the body is used for Hb synthesis and iron is critical for cell proliferation, energy generation, DNA synthesis, and many respiratory biological functions. With a better understanding of iron metabolism in recent years; It has created the need for revising treatment regimens in the treatment of IDA. Based on these data we aimed to evaluate the effectiveness of oral ferrous sulfate treatment at different doses and posologies in premenopausal women diagnosed with IDA, its relationship with hepcidin, treatment compliance and gastrointestinal side effects in this study. Method: Our study was a prospective observational study and premenopausal female patients between the ages of 18-50 who were diagnosed with IDA were included. Patients who started oral ferrous sulfate treatment with different posology and doses were divided into 3 groups as 2* 1 daily in the first group 1 *1 daily in the second group and 1* 1 every other day in the third group and their treatment was completed for 3 months. The change of Hb and Hepcidin between pre-treatment and second week and ferritin, transferrin saturation, total iron binding capacity, Hb changes were evaluated in the third month. Results: At the end of the second week, a significant increase in Hb was observed (p <0.01) and the mean Hb increase increased by 1.38 ± 1.04 and 1.03 ± 0.48 in the first and second groups, respectively and ≥ 1 g / dl while in the group given every other day it remained <1 g / dl with an increase of 0.69 ± 0.36. (p = 0.020, p = 0.019, respectively). At the end of the third month there was a significant increase in Hb level in all three groups (p <0.001) and the increase in Hb was similar between the groups (p> 0.05). When the change in ferritin was examined, it was seen that the ferritin increased statistically significantly more in the first group (2*1) compared to the second and third groups (p <0.05). There was no difference between group 2 and group 3 in terms of ferritin change values (p> 0.05). The increase in TS% and decrease in total iron binding capacity in were similar in all three groups at the end of the treatment (p> 0.05). The change between the second week and the initial hepcidin was mostly observed in the second group (p: 0.024) and the change between the 3 groups was similar (p = 0.708). Gastrointestinal side effects were observed more in the first group who received 2 * 1 than in the second and third groups (p <0.05). While a similar increase in appetite and weight was observed in the patients in groups 1 and 2 at the end of the treatment (p> 0.05) and there was no increase in appetite and weight in group 3. Conclusion: In our study at the end of the second week, an Hb increase of ≥1 g / dl in the first and second treatment groups and <1 g / dl in the third treatment group was observed; At the end of the treatment, anemia significantly improved in all three groups and the increase in hb was similar. However, we think that 1 * 1 daily or 1 * 1 every other day treatment method would be more appropriate instead of 2 * 1 due to the significant gastrointestinal side effects in the first group. Keywords: Iron Deficiency Anemia, Hepcidin, Ferrous Sulphate, Hemoglobin | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/90624 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
| dc.subject | Demir Eksikliği Anemisi | tr_TR |
| dc.subject | Hepsidin | tr_TR |
| dc.subject | Ferröz Sülfat | tr_TR |
| dc.subject | Hemoglobin | tr_TR |
| dc.title | Demir eksikliğine bağlı anemide oral demir sülfat kullanımının demir ve hepsidin metabolizması ile ilişkili laboratuar değerlerine ve klinik bulgulara etkisinin incelenmesi | tr_TR |
| dc.title.alternative | Investigation of the effect of oral i̇ron sulphate use on laboratory values and clinical findings related to i̇ron and hepcidin metabolism in i̇ron-deficient anemia | tr_TR |
| dc.type | MedicalThesis | tr_TR |