Oscar Wilde, T.S.Eliot,ve Sylvia Plath'ın eserlerinin T.S.Eliot'ın 'Waste Land' felsefesi bağlamında karşılaştırmalı incelenmesi
| dc.contributor.advisor | Ege, Sema | |
| dc.contributor.author | Bağyapan, Rabia Nesrin Er | |
| dc.contributor.department | Batı Dilleri ve Edebiyatı | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2023-03-08T12:59:07Z | |
| dc.date.available | 2023-03-08T12:59:07Z | |
| dc.date.issued | 2017 | |
| dc.description.abstract | Eliot "Waste Land" "terimi" ile "yitirilen bireysellik", "yitirilen toplum", "yitirilen doğa", "yitirilen duygular", "yitirilen düşünceler", "yitirilen fikirler", "yitirilen inançlar", "yitirilen hayaller", "ziyan olan yetenekler", "boşa giden çabalar", "yitirilen sanat", "yitirilen ahlâki değerler", "yitirilen özsaygı", "öz eleştiriden yoksun olma", "diğer insanlara, hayvanlara, doğaya kayıtsız olma" ve "onlara ihanet etme", "yitirilen insan hakları", "yitirilen ruhlar", "yitirilen yaşamlar", "yitirilen gelecek", kısaca "çok yönlü/boyutlu yitirilmişliği" tanımlamakta ve açıklamaktadır. Bu çalışmanın amacı ondokuzuncu yüzyıl bir İrlandalı ve yirminci yüzyıl iki Amerikalı - Wilde, Eliot, ve Plath'ın- yazarın "waste land" kavramına dair farklı ve aynı derecede benzer anlayışlarını, bakış açılarını, yaklaşımlarını, hayat felsefelerini eserlerinde nasıl dile getirdiklerini, nasıl sunduklarını irdelemek, ortaya çıkarmak ve mukayese etmektir. Böyle karşılaştırmalı bir çalışma yazarların tüm eserlerinin detaylı bir analizini gerektirir. Ayrıca yazarların mektupları, günlükleri, anıları her birinin Birey'e ve bireyselliğe önem veren kendine özgü muhteşem ve özgün filozoflar olduğunu ortaya çıkarmaktadır. Birey'in içinde bulunduğu zor, üzücü durum ve heba olan bireysellik sebebiyle yazarların yaşadığı hayal kırıklığını Plath'ın "tüm o kırmızı ve beyaz kilimlerin ve meşe kaplama mobilyaların ortasında küçüldükçe küçülen, ufacık, siyah bir noktaya dönüştüğümü hissediyordum. Yerin ortasında bir delik gibiydim adeta. […] şehir gittikçe küçülüyor gibi gelirken aslında küçülen ve yalnızlaşan bendim" sözleri belirgin kılmaktadır. Bireylerin derinlerde saklı kalmış hislerini, hayat görüşlerini, felsefelerini yansıtan Wilde'ın " […] bahçesinde utanç çukurları kazılmış olan Reading Hapishanesi'nde […] bedenimiz ve ruhumuz yavaş yavaş çürümekte, yok olmakta. Biz değersiz, yalnız, biçare; hayatımız paslanmakta/küflenmekte" ve Eliot'ın "bu pis çukurda […] çimen, şarkısını söylüyor" […] içimizdeki o korku doğum ve ölüm gibi kocaman, birbirinden ayrı kocaman boşluklar gibi" sözleri her birinin evrensel yazar olduğu gerçeğini kanıtlamaktadır ve bu, tezin temel argümanıdır. Anahtar Kelimeler: Oscar Wilde, T.S.Eliot, Sylvia Plath, waste land. | tr_TR |
| dc.description.ozet | "Waste Land", "the term" coined by Eliot, is a significant literary concept which defines and displays "wasted individuality","wasted society","wasted nature" "wasted feelings", "wasted thoughts","wasted ideas","wasted beliefs","wasted dreams", "wasted skills","wasted endeavours","wasted art","waste of ethics", "waste of self respect","being deprived of self analysis","being indifferent to other people, animals, nature" and "betraying them", "wasted human rights","wasted souls", "wasted lives", "wasted future", in short "wastes of all kinds". This study aims to show that one nineteenth century Irish and two twentieth century American authors – Wilde, Eliot, and Plath- present three different but equally/paradoxically similar understandings of "waste land", approaches to "lands of wastes". Such a comparative study of "waste lands" necessitates a close reading of all the works of these writers. And, in fact, as also their letters, diaries, journals disclose that they are great and unique philosophers who in their own unique ways value the Individual and individuality. Their dismay at the plight of the individual, the wastes of individuality is, for instance, most strikingly apparent in Plath's "feel(ing) myself shrinking to a small black dot against all those red and white rugs and that pine paneling. I felt like a hole in the ground. […] every second the city gets smaller and smaller, only you feel it's really you getting smaller and smaller and lonelier and lonelier". Such contemplations as Wilde's "In Reading gaol […] There is a pit of shame […] we rot and rot, with soul and body marred. And thus we rust Life's iron chain/ Degraded and alone" and Eliot's "In this decayed hole […] the grass is singing" […] "But now a great fear is upon us, a fear not of one but many, a fear like birth and death, when we see birth and death alone in a void apart." which reflect the innermost feelings, world of individuals substantiate that they are, in fact, universalists and this is the main argument of this thesis. Key Words: Oscar Wilde, T.S.Eliot, Sylvia Plath, waste land. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/87587 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | Oscar Wilde | tr_TR |
| dc.subject | T.S.Eliot | tr_TR |
| dc.subject | Waste Land | tr_TR |
| dc.title | Oscar Wilde, T.S.Eliot,ve Sylvia Plath'ın eserlerinin T.S.Eliot'ın 'Waste Land' felsefesi bağlamında karşılaştırmalı incelenmesi | tr_TR |
| dc.title.alternative | A comparative study of the works of Oscar Wilde, T.S.Eliot,and Sylvia Plath in terms of eliot's 'Waste Land' in "waste land" | tr_TR |
| dc.type | doctoralThesis | tr_TR |