Avrupa Birliği Kamu İhalesi Hukukunun genel ilkeleri
No Thumbnail Available
Files
Date
2009
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Sosyal Bilimler Enstitüsü
Abstract
Tezin amacı, Topluluk hukuku uyarınca Topluluk kamu ihalesi kurallarının üye devletlerin ulusal hukuk sistemlerinin haiz olması gereken temel gerekliliklerini ortaya koymaktır. Ulusal hukuk sistemlerinde bulunması gereken bu gereklilikler AT Antlaşmasının temel ilkeleri ile kamu ihale yönergelerinde belirlenmiştir. Üye devletlerdeki kamu ihalesi sistemine yönelik yasal çerçevenin AT Antlaşmasının temel ilkeleri ve AT kamu ihale yönergeleriyle uyumlu olması gerekir.AT Antlaşmasının bazı temel ilkeleri kamu ihale mevzuatına ilişkin temel çerçeveyi belirler ve genel olarak ihaleyi gerçekleştiren idarelerin ihale sürecindeki işlemlerine tatbik edilir. İdareler eşik değerlerin altında kalan ihaleler de dâhil olmak üzere bütün kamu ihalelerinde bu temel ilkeleri gözetmelidir.Kamu ihalesi alanındaki bu temel ilkeler; eşit muamale, şeffaflık, orantılılık, karşılıklı tanıma, doğrudan etki, üstünlük, uygun yorum, Topluluk hukukunun ihlâline karşı üye devlet sorumluluğu, üye devletlerin kurumsal ve usulî özerkliği ile etkililik ilkelerinden oluşmaktadır. Bu ilkeler somut ve özgün normların gerekçesini temin etmektedir. Bu ilkeler, kamu ihalesi alanındaki özel kuralların temelini oluşturur ve bu kuralların mevcudiyetinin nedenlerini açıklar. Nitekim, Adalet Divanı kamu ihalesine ilişkin hemen hemen bütün kararlarında yasal dayanak olarak bu ilkelere atıfta bulunmuştur.Çalışmada öncelikle Topluluk kamu ihalesi kurallarının yasal geçmişi hakkında bilgi verilmiştir. Tezin ikinci bölümünde, yukarıda da ifade edildiği üzere, AT Antlaşmasının genel ilkeleri ile 2004/18/EC sayılı yönergenin temel kurallarından oluşan Topluluk maddî kamu ihalesi hukukunun genel ilkeleri incelenmiştir. Bunu müteakiben, üçüncü bölümde, Adalet Divanının içtihatları ile 89/665/EC sayılı kamu ihale yönergesinin temel kurallarından oluşan Topluluk kamu ihalesi yargılama usul hukukuna ilişkin genel ilkeler analiz edilmiştir. AB kamu ihalesi alanındaki genel ilkeler maddî ve usulî hukuka ilişkin olmak üzere ikiye ayrılarak bu şekilde ele alınmış ve incelenmiştir. Burada amaç Topluluk kamu ihalesi hukukuna ilişkin genel ilkeleri Topluluğun bu alanda geçirdiği tarihsel entegrasyon süreci bağlamında anlatmak ve aktarmaktır.Topluluk, 1970 yılından beri birbirinin yerine geçen yönergeler aracılığıyla kamu ihalesi alanında düzenlemeler yapmıştır. Şu an için Topluluk kamu ihalesi hukukuna ilişkin maddî kurallar 2004/17/EC ve 2004/18/EC sayılı yönergelerden oluşmaktadır. Topluluk, kamu ihale yönergeleriyle ortaya koyduğu maddî kurallara ilişkin etkili bir denetim sistemi tesis etmek amacıyla bu alana özgü özel usul kuralları kabul etmiştir. AB bu alanda maddî kurallar belirlemenin yanı sıra üye devletlerin bu kurallara uymasını sağlamak üzere bir denetim sistemi de oluşturmuştur. Kamu ihalesi alanındaki uyuşmazlıklara ilişkin yasal çareler 89/665/EEC ve 92/13/EEC sayılı yönergelerde ortaya konulan özel kurallar ile belirlenmiştir. Bu şekilde, istekliler açısından ulusal denetim sisteminde asgarî bulunması gereken yasal çareler Topluluk düzeyinde uyumlulaştırılmıştır.Kamu ihalesi alanındaki ulusal yargılama ve denetim önemli düzeyde Topluluk hukukunun genel ilkeleri ile düzenleme altına alınmıştır. Bu konuda Topluluk tarafından kabul edilen 89/665/EC ve 92/13/EC sayılı kamu ihale yönergeleri ile konulan kurallar Tezin üçüncü bölümünde açıklanmış ve detaylı olarak analiz edilmiştir. Bu yönergeler, maddî kamu ihale yönergelerinin uygulanmasına ilişkin ulusal yargılama ve denetim sisteminin haiz olması gereken şartları açık bir şekilde ortaya koyarak yasal belirlilik sağlamıştır.Tezde her bir genel ilke ulusal hukuk sistemlerine yönelik etkileri ele alınarak anlatılmıştır. Divan, bu genel ilkelere yönelik aktif bir yaklaşım göstermiştir. Divan genel ilkelerin bu alandaki önemine dikkat çekerek bu alanda yasal reformlar yapılmasında itici güç olmuştur. Bu alanda içtihat hukukunun gelişimi birçok açıdan önem taşır. İçtihat hukuku Divanın kamu ihalesi alanındaki ortak hukuk oluşumuna ilişkin rolünü çok iyi göstermektedir.AB kamu ihalesi hukuku AB İdare hukukunun önemli bir kısmını oluşturur. Topluluk yasa koyucusu, çıkardığı yönergelerle bu alana özgü Avrupa İdare hukukunun uyumlulaştırılmasına yönelik yasalaştırma faaliyetlerinde bulunmuştur. Bu şekilde, AB bu alanda ulusal hukuk sisteminin haiz olması gereken asgarî gereklilikler ortaya koymuştur. Neticede, kamu ihalesi alanında gerek bu alandaki maddî hukuka, gerek usul hukukuna ilişkin Avrupalılaştırma süreci büyük ölçüde sağlanmıştır. Bu bakımdan, bu alan Topluluk düzeyinde Avrupa İdare hukukunun Avrupalılaştırılmasını göstermesi açısından önemli bir örnektir.Abstract The purpose of this thesis is to establish the main requirements which Community law imposes on the national judicial systems for the Community public procurement rules. The requirements to the national judicial systems for the Community public procurement rules are laid down in the Directives and in the EC Treaty main principles. The legal framework regulating the award of public procurement contracts in Member States has to comply with the general principles of the EC Treaty and the specific requirements of the EC Public Procurement Directives.The EC Treaty lays down some fundamental principles which determine the basic framework for public procurement regulation and which are generally applicable to contracting authorities when concluding public contracts. Contracting authorities must observe these fundamental principles when awarding all contracts, including contracts below EU thresholds.The general principles on public procurement include the principles of equal treatment, transparency, proportionality, mutual recognition, direct effect, supremacy, Community-confirm interpretation of national law, state liability for breachs of Community law, the Member States? institutional and procedural autonomy and effectiveness. These principles provide justification for concrete rules. They underlie the specific rules in the field of public procurement and explain the reasons for their existence. As a matter of fact, the ECJ virtually in all public procurement cases referred to these general principles as legal base.First a historical introduction is given, followed by an overview of the Community rules on public procurement. In the second chapter of the thesis, the general principles governing the substantive Community rules (stemming from the general principles of the EC Treaty and 2004/18/EC directive as explained above) on public procurement have been described and analysed. In the third chapter, this has followed by analysing the general principles (stemming form the ECJ judgements and 89/665/EEC directive) on the procedural Community rules on public procurement. As regards to the general principles in EU public procurement, these principles has been divided and handled in terms of substantive and procedural law principles. The aim is to give an understanding of the context in which the principles that governing Community rules on public procurement and of the background from which they have evolved within the integration.The EC issued and substituted many Directives one after the other, since 1970, in the field of public procurement. Currently, the substantive EU public procurement rules are laid down in Directives number 2004/17/EC and 2004/18/EC. With a view to ensuring effective compliance, the substantive EC Directives on public procurement have been backed up by two Directives specifically on remedies. The EU along with introducing substantive rules in this field, it also introduced a system for the enforcement of those rules in the event that a Member State failed to respect them. In the field of public procurement, specific rules on remedies have furthermore been laid down in Directive 89/665/EEC and Directive 92/13/EEC. In that way, national remedies for bidders have been harmonised by these two EC directives at EU level.The national judicial review of the application of Community law in the field of public procurement has been regulated to a great extent by the general principles of Community law. The specific procedural rules laid down in Directive 89/665/EEC and Directive 92/13/EEC has been explained and deeeply analysed in the third chapter of the thesis. These directives contribute to legal certainty by making it clear what procedural requirements are imposed on the national judicial review of the application of the substantive public procurement directives.The thesis describe the implications that each of the principles has for the national judicial systems. In relation to these general principles, the Court has followed a pro-active approach. It highlights the role of general principles and the case law has prompted law reform in this field. The development of the case law in this area is important for a number of reasons. The case law illustrates how the Court has understood its mandate to build up a common law in the field of public procurement.EU public procurement law is an essential part of EU Administrative law. The European Community legislature (through the EC directives) has enacted harmonized regime of European Administrative law in this field. In that way, the EU imposes minimum requirements as to the national law in this field. All in all, in the field of public procurement Europeanisation has been achieved to a great extent both in terms of substantive law and in terms of procedural law. In this regard, this field is a good illustration for the Europeanisation of Administrative law at EU level.
Description
Keywords
SOSYAL BİLİMLER (GENEL)