Browsing by Author "Bilici, Kenan"

Now showing 1 - 7 of 7
  • No Thumbnail Available
    Item
    BİR AGRO-ARKEOLOJİK MİMARLIK ÖRNEĞİ OLARAK GÜVERCİNLİKLER VE GESİ-DEĞİRMENDERE VADİSİ'NDEKİ GÜVERCİNLİKLER ÜZERİNE BAZI GÖZLEMLER
    (Ankara Üniversitesi, 2021) Bilici, Kenan; Sanat Tarihi; Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
    Kayseri'nin Gesi beldesinde ve Kayabağ mahallesi sınırları dahilindeki Değirmendere Vadisi'nde yer alan ve güvercinlik olarak bilinen bina örnekleri, özgün bir vadi topoğrafyası ile kaya formasyonlarının arasına dağılarak doğal ortamla bütünleşmiş zikî görünümleriyle, olağanüstü ilgi çekici bir tarımsal ticaret yapısı grubu oluşturmaktadırlar. İçinde yer aldığı vadiye âdeta bir hayalet şehir görünümü kazandıran yapıların neredeyse tamamı, giderek işlevlerini yitirmelerinin ardından, zamanla az ya da çok tahribata uğramakla birlikte, mimari karakterleri ve kimi işlevsel/dekoratif elemanlarıyla in-situ olarak korunarak günümüze ulaşabilmişlerdir. Bu bağlamda, zamanla yıkılarak ortadan kalkan ya da eksilen duvar ya da strüktürel elemanlarının, restitüsyon projeleri hazırlanarak, plastik tamamlamalar da içeren tarihselci bir yaklaşımla özgün formlarına kavuşturulmaları mümkün ve elzemdir. Değirmendere Vadisi'nin pitoresk görünüme sahip doğal ortamında ve âdeta fantastik bir açık hava heykel sergisi izlenimi yaratan olağanüstü siluetleriyle topografyanın eğim çizgilerine anlamlı bir şekilde dağılmış agro-arkeolojik nitelikteki bu tür pastoral ve ekolojik yapıların, sürdürülebilir ve kontrollü bir turizm planlaması dahilinde değerlendirilerek, bütün vadinin, sınırları belirlenmiş (protection zone) çağdaş koruma-kullanma ilkeleri çerçevesinde işlevlendirilmesi, sadece doğal hayat ve yapıların/yapı kültürünün korunması ve tanıtılmasını sağlamakla kalmayacak; hiç kuşkusuz, yöre insanını, bu gelişmenin merkezi konumuna getirecek yeni bir ekonomik canlanma modeli ve pazarın geliştirilmesine de imkân tanıyacaktır. Bu bağlamda, ülkemizin kültür tarihinin bir parçasını oluşturan bu ilgi çekici yapı grubunun canlandırılmasına yönelik her türlü planlama ve uygulama aşamalarında, doğal hayatın “turizme rağmen” korunması ve bu sessiz doğa parçasında insan ögesinin ısrarla pasif bir izleyici konumunda tutulması şarttır.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Beşiktaş'ta kentsel mekânın modernleşme süreci (Tanzimat'tan II. Meşrutiyet'e kadar)
    (Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2022) Yılmaz, Ela; Bilici, Kenan; Sanat Tarihi
    19. yüzyılda sanayi, ekonomi ve teknoloji alanlarında yaşanan gelişmeler ile yeni kavramlar kentlerin formunu etkilemiş, Osmanlı Devleti'de değişen dünyayı farkederek, tüm kurumlarında ve toplum yapısında önceki yüzyıllardan daha radikal bir dönüşüm içerisine girmiştir. Osmanlı başkenti İstanbul'da başlayan değişim, kentin biçiminde ve dokusunda kendini göstererek doğal çevre ile kent siluetini etkilemiştir. Osmanlı padişahı ve yakın çevresinin, sur dışında sayfiye alanı ve bir boğaz köyü olan Beşiktaş'a taşınması değişimi hızlandırmış, devlet eliyle modernleşme gerçekleşmeye başlamış, Tanzimat ve Islahat Fermanları'nın ilânıyla birlikte değişimler resmîleşmiştir. İstanbul'un geleneksel kent formu ve mimarisinde yapılan reformlar, yeni mimari üslup ve uygulamalarla Osmanlı Devleti tarafından oluşturulan yeni kent kimliğinin başlangıç noktası da Beşiktaş olmuştur. Beşiktaş'ta Kentsel Mekânın Modernleşme Süreci (Tanzimat'tan II. Meşrutiyet'e Kadar) başlıklı doktora tezi kapsamında, 1839 ile 1908 yılları arasında hız kazanan değişim, dönüşüm ve modernleşmenin, Beşiktaş semti üzerinden sokak dokusuna, kentsel mekâna ve sosyo-kültürel ortama yansımaları incelenmektedir. Avrupa'nın kimi başkentlerinde yaşanan kent değişimlerinden örnekler, Osmanlı Devleti'nin siyasi ve sosyo-kültürel ortamı, kent değişimlerine yönelik yapılan idarî düzenlemelerle birlikte başkent İstanbul'un bir semti özelinde kentin modernleşme sürecine ayna tutulmuştur. Çalışmanın temasını oluşturan değişim-dönüşüm-modernleşme kavramları; dönem fotoğrafları, gravürler, resimler, gazeteler, arşiv belgeleri ve haritalar ile desteklenmiş, ifadelerin görsel belgelerle anlam kazanması sağlanmıştır.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Erken Türkler(6-8. Yüzyıl)
    (Ankara Üniversitesi Yayınları, 2021) Bilici, Kenan; Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
  • No Thumbnail Available
    Item
    Kastamonu'da Türk devri mimarisi ve şehir dokusunun gelişimi (18.yüzyıl sonuna kadar)
    (Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1991) Bilici, Kenan; Arık, Oluş; Arkeoloji ve Sanat Tarihi
  • No Thumbnail Available
    Item
    Ortaçağ konut mimarisi üzerine bir araştırma: Anadolu Selçuklu köşkleri
    (Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2000) Yavaş, Alptekin; Bilici, Kenan; Sanat Tarihi
    Seljuk Pavilions have a great importance as they illuminate the palace architecture of that period. Explanation of this case will be useful in understanding of the Middle Ages residense architecture. The main purpose of this study is to make an architectural analysis of Seljuk pavilions. In this respect, pavilions unknown, little considered in some publications undetailed, have been established in several field studies. The term of "köşk" expressed lots of means in research of Turkish arcihecture. It can be though that the works studied in this thesis shouldn't be considered as parts of palaces or their annexes So, "köşk" a Pershian term, has been accepted as a distinctive building and stated gardens as thoses situated a in countries or apart from 17 kiosk investigated, some of them and also palace buildings, which couldn't reach today, have been introduced to ensure an entirety to the study and also, residences of Islam, Byzantine, Asia and Seljuk have been studied. 17 kiosk, examined in the section of catalogue, have firstly been classified typologicaly in researches of Turkish art. In this trial. We first tried to determine the criterias of making a classification and later chose "orta mekân" or "sofa" an characteristic elements. Pavilions in our study Jiave been classified in two groups, some of which have sofa but others haven't. Kiosk of Aksaray, kiosk of Alanya-Gazipaşa Sikarhane and kasr of Alara have been appraised in a distinctive group as they have lost their primitive circumstances in a large scale. Buildings situated in the first group (without hall) consist of two places with two layer and seen entrance, bigger than another, is a living site while other is aXII service place. Buildings mentioned above are situated at the middle of a large courtyard surrounded with enclousures walls. In that square, annexes are also found apart from pavilions. Second group with hall has been examined under two subtitles, first of which that Alanya-Sedre and Kaledran pavilions form are consist of two places ranked to the two side of the hall and second have "eyvans" cutting the hall at several points. Some matters of kiosk, which haven't explained so far, have been tried to reveal. One of them is the relation of buildings -reliyef- features Stone platformes have been used to remove probable statical negativeness in buildings situated at the areas where inclination degrees are high İn the kiosk of Kayseri-Hizirilyas. We came across to wooden rafter nests among these rock platforms. Water technolagy of Middle Ages has also not been considered up to now. because of the lack of archeological excavations So,in this case, we couldn't reach definite results. Especially, It is still unknown that how the water have been carried to the upper parts from water springs. Our proposal in this matter will remain as a claim until it is proved with concrete evidences. During our investigates, we didn't met any document which can explain the criterias determining the possession limits or dividing of field plat of land in Middle Ages. Thus, it was impossible to determine how the areas revealed above have been given from Sultan, the owner of the whole country, to Seljuk Aristocrats. Most of decorations seen in the pavilions are fresks, which can frequently be seen around Alanya fresk decorations, also seen in other architectural works of art in Alanya and its around, belong to Middle Ages and give us a possibility in illumination of historical period of pavilions.xni In 1221 in which I. Alaeddin Keykubat conquered Alanya castles and towers have been constructed anew. Palace, some pavilions and residences around it have been built. During this construction what is known is that some property of Emir were spent.In this mean, it is understood that Seljuk investments in historical peninsula of Alanya have been maintained both on the coastal plain and in the countryside. As a result, pavilions, constituting most of our study, are products of that improvement activities.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Surname-i Vehbi'deki kap tasvirleri
    (Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2008) Choi, Sunah; Bilici, Kenan; Sanat Tarihi
    This thesis focuses on the Ottoman pottery culture in 18th century with an approach of functional view based on the Sûrnâme-i Vehbi, which illustrates the circumcision ceremony of sons of Sultan Ahmed III in 1720, as the main visual material, trying to link to socio-cultural history.In this context, the main focus is to examine the material, color, figure and function of vessels described in miniatures of Surname-i Vehbi classified into several categories based on the theme of paintings: the banquet; the parade of guilds; circus shows; gift giving; visiting Old Serail. The price of those vessels at the market place and the customs at the time were also examined as well.The conclusion of this thesis explains a part of Ottoman culture in 18th century.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Timurlu Çağı sanatı ve Osmanlı mimarisi ile bir karşılaştırma denemesi
    (Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2006) Kök, Elif; Bilici, Kenan; Sanat Tarihi
    Timurid architecture, which is characterized by its geometric design principles,spreads over an area including some regions of contemporary Iran, Afghanistan,Uzbekistan and Kazakhstan; consequently, it includes the Karakoyunlu&Akkoyunluterritories in Western Iran. Their artistic legacy constitutes a hybrid of courtly andnomadic cultures.Within this cosmopolite atmosphere, Timurids made their own synthesis. Mainfeatures of 15th century Timurid/Turkmen architectural milieu, which inherited theIlkhanid heritage, elaborated upon by the Jalayirids and Muzaffarids, are the cruciformdome chambers, arch-nets, complex muqarnas vaults and elaborate geometricornaments. These characteristics then inspired the architectural activities of Safavid,Mughal and Ottoman arts. This interaction mostly depends on the Timurid/Turkmenartists that immigrated to Anatolia during the Mongol invasions. Besides,Akkoyunlu&Karakoyunlu Turkmen dynasties played an intermediary role between theTimurid and Ottoman arts. Some monuments from the Timurid/Turkmen area likeBlue Mosque at Tabriz and Masjid-i Shah at Mashad have close relations with Bursa-type Ottoman mosques like Yeşil Mosque, both in plan type and in decorative treatment.15th century Ottoman tile revetments can be ascribed to immigrant craftsmen from Iranworking with local assistants. During the 15th and 16th centuries, a group attached to aceramics workshop, ?Masters of Tabriz?, decorated numerous buildings in Bursa,Edirne and Istanbul. These ceramicists produced cuerda seca and underglaze paintedblue-and-white tiles, which reflect local variants of a Timurid taste. This decorativerepertoire with its strong element of chinoiserie, which developed at the courts fromSamarkand, Herat, Tabriz and transferred to the Ottoman world, continued to beinfluential on Ottoman art until the end of 16th century.