02-DOKTORA TEZLERİ
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing 02-DOKTORA TEZLERİ by Issue Date
Now showing 1 - 20 of 8618
Results Per Page
Sort Options
Item Biografik Türk Halk Hikâyeleri: Kahramanları, Teşekkülleri, Saz Şairlerinin Eserlerile Münasebeti(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1949) Başgöz, İlhan; Boratav, Pertev Naili; Köprülü, Fuat; Türk Dili ve EdebiyatıItem Zerewitinoff reaksiyonun kinetiği ve mekanizması ve reaksiyon hızı ile substratların proton gevşekliği arasında bir lineer serbest enerji bağıntısının kurulması(Fen Fakültesi Enstitüsü, 1971) Erdik, Ender; Tüzün, CelalItem Zerewitinoff reaksiyonunun kinetiği ve mekanizması ve reaksiyon hızı ile substratların proton gevşekliği arasında bir lineer serbest enerji bağıntısının kurulması(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1971) Erdik, Ender; Tüzün, Celal; KimyaYok.Item Denizli Bölgesi neojeni'nin paleontolojik ve stratigrafik etüdü(Fen Fakültesi Enstitüsü, 1971) Taner, Güler; İlgüz, NafizItem Seyitömer Linyiti ve Çatalağzı maden kömürünün koklaştırılmasında gözenek yapılarındaki değişimin adsorpsiyonla incelenmesi(Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi, 1978) Canel, A. Muammer; Aybar, SüreyyaItem Çevre sorunları yeniden örgütlenme gereği ve öneriler(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1978) Işık, Demet; ., .; Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi.Item 25 No 3 çeliğinin sulu ortamlardaki korozyonu(Fen Fakültesi Enstitüsü, 1979) Aksüt, A. Abbas; Üneri, SaadetItem 15 Mo 3 çeliğinin sulu ortamlardaki korozyonu(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1979) Aksüt, A. Abbas; Üneri, SaadetItem Asitlendirilmiş soya fasulyesi soapstockunun enerji kaynağı olarak kasaplık piliç rasyonlarında değerlendirilmesi(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1982) Farhoodman, Parviz; Akyıldız, Remzi; Ziraat MühendisliğiIh broiler growing, most of the expenses comes from feed cost. Many studies has been done in order to find a cheap source ofenergy supplement instead of animal fat (A.F.) in broiler ration- This research was conducted to determine the value of acidulated soya been soap stock (A.S.S) as an alternative energy source in substitute of animal fat in broiler diete. The composition charactaristics «f A.S.S and A.F. were found as follows respectively: 8435 kcal/kg and 8475 kcal/kg M.E«, ether insoulable fraction 0.40 # and 0.89 f° soaponf icat ion number 3.13 f° and 2.12 #, free fatty acids 93.4 1° and 3.8 $, acid number 47.85/g and 5.2/g, peroxide number 28.97/g and 18.50/g, iodine number 67.42/g and 32.26/g unsaturated fattyacids 76.6 and 56.7 #, The animals inthe control group were given a ration con taining 6 fo A.F., in the other diets A.S.S was used at the levels of 1.5$, 3 1°t 4.5 # and 6$ instead of A.F. in the same amounts of A.F. respectively. All the other in»gredients used in the diets were the same kind and levels. (includi$ij control diet) The experimental diets contained 23.13 f°, 23.42 $, 23.14 $> 23.21 İ* and 23.32 fo crude protein; and 3044, 3014, 3108, 3087 and 3087 kcal/kg M,F. respectively. Research conducted with 1000 commercial day old broiler chicks, were allocated rondomly to 4 replications in 5 gruops, and fed with control and other diets during 8 week period. The animals fed the ration that contained 3 İ° A, S. S. and more, gave significantly lowest live weight gain during first three week. After words these differences becameless significant gradually and at the end of 8 th week, the mean live weight gain were, 1821 g, 1881 g, 1814 g, 1820 g and 1796 g in groups respectively.- m~ Differences among the gruops were not significant statisticly (P>0.05). Total mean live weight in the gruops were respectively 1859,g^91919 g, 1852 g, 1859 g and 1827 g. Total mean ffeed consumption by the groups at the and of 8 weeks were 4951 g, 499.9 g, 4854 g, 4784 g, 4784 g and 4346 g respectively. According' these figures, the animals in the 5 th gruop consumed significantyy less feed than the animals from the other groups (P 4^0. 01), and the animals in 4 th group con sumed significantlyless feed than the animals from the 2 nd group (P^.05). At the end of research period, the feed conversion of the groups were 2.72, 2.62, 2*67, 2.63 and 2.42 respectively. The feed conversion of 5 th group was significantly (P 4jD. 01), less than the other groups. And there were no significantly difference among the feed conversion of others grouItem Erzurum Kongresi(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1985) Gül, Mustafa; Genç, Reşat; TarihItem Ege bölgesi vespidae ve eumenidae (hymenoptera: ınsecta) türlerinin tesbiti(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1986) Tüzün, Ayla; Ketenoğlu, Ali Osman; BiyolojiThe aim of this work is to identify the species belonging to the families Vespidae and Eumenidae of the superfamily Vespoidea, which inhabit in Aegean region of TURKEY in the years 1979-1982. As a result of the thorough investigation of 6350 specimens collected during the course of this study, the genera and species belonging to the families Vespidae and Eumenidae were identified. The diagnostic keys which include both the species found in this work and the other probable species were determined. The body coloring of the specimens which were identified were explained in detail and their distinguishing characters were specified as structural and coloring. Besides, it has been investigated whether that species have color variation for that region or not. For each species the site of collection the altitud of the site, the date, the collector, and the indentification of the sex were given and the spreading of the species with the region were illustrated on the map. The significant body parts for diagnostic key and the coloring were shown on drawings obtained by a special device attached to the binocular. As a result of this study belonging to the family Vespidae, the genera Vespa LINNAEUS; Vespula THOMSON; Polistes LATREILLE; belonging to the family Eumenidae, the genera Eumenes LATREILLE; Nortonia SAUSSURE; Alastor LEPELETIER; Pterochilus KLUG; Rhynchium SPINOLA; Odynerus LATREILLE and the subgenera Ancistrocerus WESMAEL and Lionotus SAUSSURE and belonging to these genera and subgenera the species Vespa orientalis FABRICIUS; Vespa crabro LINNAEUS; Vespula germanica (FABRICIUS); Vespula vulgaris (LINNAEUS); Polistes gallicus LINNAEUS; Eumenes arbustorum PANZER; Eumenes unguiculus VILLERS; Eumenes pomiformis (FABRICIUS); Eumenes picteti SAUSSURE; Nortonia intermedia SAUSSURE; Alastor atropos LEPELETIER; Rhynchium oculatum FABRICIUS; Ancistrocerus parietum LINNAEUS; Lionotus innumerabilir SAUSSURE were found to be present. Among the species identified, Eumenes picteti SAUSSURE; Nortonia intermedia SAUSSURE; Alastor atropos LEPELETIER; Lionotus innumerabilis SAUSSURE are the new registrations from TURKEY. For each species found, the distinguishing coloring and structural proporties were indicated. Upon investigation of the color and texture of the parts of the bodies of these species according to their spreading in the research area, it has been concluded that they do not show a regional variation and the variation within the species are particularly individual.Item o,o'-dihidroksi Schiff bazlarının geçiş elementleri katyonlarıyla verdiği komplekslerin incelenmesi(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1986) Atakol, Orhan; Gündüz, Turgut; KimyaIn this study, tridentate o, o '* dihydroxy Schiff bases and their complexes with Nickel (II) cation were prepared and their properties were investigated by elemental analysis, magnetic susceptibility measurements, UV and IR spectroscopy. It was investigated how the structure changed by adding amine to the prepared complexes. In addition, ON-type bidentate o-hydroxyalkyrimidine , ONNO type tetradentate o, o-dihydroxydialdimine and polydentate Schiff bases were obtained and their nickel (II) complexes were investigated by analytical methods given above.Item İç Anadolu bölgesinde bulunan Tabanidae (Diptera) türleri üzerinde araştırmalar(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1987) Yücel, Şükran; Dinçer, ŞükranBu çalışma ile iç Anadolu Bölgesinde bulunan Tabanidae türleri, bunların habitatları ve mevsimsel dağılışları incelenmiştir. Bu amaçla 1984-1986 yılları arasında tç Anadolu Bölge sinde Ankara, Çankırı, Çorum, Eskişehir, Kayseri, Kırşehir, Konya, Nevşehir, Niğde, Sivas ve Yozgat illerine gidilmiştir. Bu illerde farklı vejetasyon ve yüzey şekillerine sahip olan yerler çalışma merkezleri olarak seçilmiş; çalışma merkezle rinde Tabanidae örnekleri genellikle göl çevresindeki çayırlar, dere kenarlarındaki ekili alanlar ve orman açıklıklarında bulunmuştur, örnekler konakçı üzerinden tek tek el ile alınarak veya konakçıdaki tabanid üzerine siyanürlü öldürmü şişeleri kapatılmak suretiyle toplanmıştır. Bu çalışmada toplam 3434 Tabanidae örneğinden 9 cinse ait 51 tür tesbit edilmiş; bunlardan 32 tür İç Anadolu Bölgesinden, Hybomitra (Sipala) acuminata Loew, 1858 türü ise Türkiye'de ilk kez bildirilmiştir, Tesbit edilen türlere ait en önemli morfolojik özellikler ve bunların teşhisinde rol oynayan morfolojik farklılıklar teşhis anahtarı şeklinde düzenlenmiştir. Bulunan Tananidae türlerinin %19.9'unu Tabanus bromius Linne, 1761/ %12.4'ünü T. bifarius Loew, 1858^ %11.9'unu r. autumnalis Linne, 1761, %6.24'ünü T. glaucopis Meigen, 1820, %3.11'ini T. unifasciatus Loew, 1858. %3.02'sini T. leleani Austen, 1820, %2.32'sini t. lu- natus Fabricius, 1794, %1.83'ünü r. eggeri Schiner, 1868, %1.10'unu T. spectabllis Loew, 1858, %0.93'ünü T. exclusus Pandelle, 1883, %0. 72' sini t. cordiger Meigen, 182 0 ve T. quatuornotatus Meigen, 1820, %0.40'mi T, indrae Gauzer, 1839, %0.37'sini T.simovae Leclercq, 1969, %0.34'ünü T.miki Brauer 1880 ve T. spodopterus Meigen, 1820, %0.20'sini T. reqularis Jaennicke, 1866/ %0.11'ini T. fraseri Austen, 1925 / %0.06 'sxni T. briani Leclercq, 1962, %0.03'ünü T. oppugnator Austen, 1925 ve T. tergestinus Egger, 1959, %7. 77 'sini Haematopota sewelli Austen, 1920, %3.11'ini H» plu- vialis Linne, 1761, %1.92'sini H. kemali Szilady, 1923; %1.80'ini H.bigoti Gobert, 1881, %1.10'unu h. hennauxi Leclercq, 1967; %0.64'ünütf. pavlovskii Hauser, 1960, %0. 34 'ünü H.italica Meigen, 1804, %0.11'ini H. latebricola Austen, 1925, %0. 087 'sini H. pallens Loew, 1960, %0.03'ünü H. crassicomis Wahlbergi, 1848, %4.8'ini chrysops (Heterochrysops ) flavipes Meigen 1804, %1.25 Ch, (Chysops) pictus Meigen, 1820, %0.58'ini Ch. (Peter- senichrysops) buxtoni Austen, 1822, %0.3'ünü Ch. (Chrysops) caecutiens Linne, 1761, %0.087'ni Ch. ( Petersenichrysops ) hamatus Loew 1855, %0.4'sini Hybomitra (Hybomitra) ciureai Seguy, 1937, %0.3'ünü H. (Hybomitra) expollicata Pandelle, 1883; %0.087'sini H. (Hybomitra) ukraimca Olsufjew, 1952, %0.06'sinl H. (Moucheamyia) decora Loew 1858, %0. 03 'ünü Hybomi t ra (Sipo- la) acuminata Loew 1858, %3.02'sini Atylotus flavogutta- tus Szilady, 1915, %0.20'sini A. hendrixi Leclercq,1967, %0.03'ünü a. agricola Wiedemann 1822, %0.93'ünü silvius (Nemo- rius) vitripennis Meigen, 1820, %0.03'ünü S. (Nemorius) irri- tans Ricardo, 1901 ve S. (Silvisg) variegatus Fabricius 1805, %5.00'mx Dasyrhamphis umbrinus Meigen, 1820, %0.03'ünü D. nigritus Fabricius, 1794, %0.49'unu Therioplectes tricolor Zeller, 1842 ve %0.087'sini Philipomyia aprica Meigen, 1820 oluşturmuştur. Bu türlere ait orijinal şekiller çalışmanın sonuna eklenmiştir. Tabanidae türlerinin konakçılara göre dağılımında Tabanus autumnalis ' in (%22.5) en fazla sığırlarda, Tabanus bromius 'un (%19.2) merkeplerde, DasyPhamphis umbrinus 'un (%50.9) atlarda, Chrysops (Heterochrysops) flavipes ' in (%0.01) sadece insanda bulunduğu anlaşılmıştır, Tabanus bromius, Tabanus guatuornotatus, Tabanus indrae, Tabanus leleani, Dasyrhamphi s umbrinus ve Tabanus regularis meskenlerde sırasıyla %82.8, %10,1, %3.03, %2. 02, %1.01 oranında bulunmuştur. îç Anadolu Bölgesinde Tabanidae türlerinin mayıs ayının başlangıcından ağustos ayının sonuna kadar konakçıları üzerinde bulunduğu; mayıs ayında (%0.2) ortaya çıkan Tabanidae türlerinin, haziran (%41.4) ve temmuz (%56.3) aylarında arttığı, buna karşılık ağustos ayında (%2) oldukça azaldığı, eylül ayın da ise hiçbir Tabanidae örneğine rastlanılmadığı tesbit edilmiştir. Abstrakt This study was carried out to determin the species of Tabanid flies, their biotops and seasonal distribution in the Central Anatolia. Specimens of Tabanid flies were collected from the provinces of Ankara, Çankırı, Çorum, Eskişehir, Kay seri, Kırşehir, Niğde, Sivas and Yozgat in the Central Anatolia during the years of 1984 to 1986. The places having different vegetation and land forms were selected at the above localities. Tabanid specimens were found in the grassland around lakes, cultivated lands near watercourses and forest clearing. They were collected from host by hand or by bottles containing cyanide. Totaly 3434 specimens were collected from these localities and 51 species of 9 genera were identified. Of these species, 32 are recorded for the first time in the Central Anatolia and Hybomitra (Sipala) acuminata Loew, 18 58 is a new record for Turkey. The most important morphological characteristics of the recovered species were described and an identification key was made on the base of these properties. The Tabanid specimens composed of 19.9% Tabanus bromius Linne, 1761, 12.4% T. bifarius Loew, 1858, 11.9% To autumnalis Linne, 1761, 5.24% T. glaucopis Me i gen, 1820, 3.11% T. unifacsciatus Loew, 1858, 3.02% T. leleani Austen, 1820,2.32% T. lunatus Fabricius, 17 94, 1.83% T.eggeri Schiner, 1868,1.10% t. spectabilis Loew, 1858, 0.93% T.exlusus 134 Pandelle, 1883, 0.72% T. cordlger Meigen, 1820 and T. quatuor- natatus Meigen, 1820, 0.40% T. indrae Gauzer, 1839; 0.37% T. simovae Leclercq, 1959, 0.34% T.miki Brauer 1880 and T. spodopterus Meigen, 1820, 0.20% 2". reg ularis Jaennicke, 1866,0.11% T. fraseri Austen, 1925, 0.06% T. briani Leclercq, 1962, 0.03% T. oppugnator Austen, 1925 and T. tergestinus Egger, 1959,7.77% Haematopota sewelli Austen, 1920, 3.11% H. pluvialis Linne, 1761, 1.92% H. kemali Szilady, 1923, 1.80% H.bigoti Gobert, 1881, 1.10% H.hennauxi Leclercq, 1967, 0.64% H.pavlovskii Hauser, 1960, 0.34 H. italica Meigen, 1804, 0.11% H. latebricola Austen, 1925, 0.087% H. pallens Loew 1960, 0.03% H.crassicornis Wahlbergi 1848, 4.8% Chrysops (Heterochrysops) flavipes Meigen 1804, 1.25% Ch. (Chrysops ) pictus Meigen, 1820,0.58% Ch. ( Petersenichrysops) buxtoni Austen, 1922, 0.3% Ch. ( Chrysops ) caecutiens Linne, 1761, 0.087% Ch. (Petersenichrysops ) hamatus Loew, 1855; 0.4% Hybo- mitra (Hybomitra) ciureai Seguy, 1937, 0.3% H. (Hybomitr a) expollicata Pandelle, 1883, 0.087% H. (Hybomitra) ukraxnxca Olsufjew, 1952, 0.06% H. (Moucheaemyia) decora Loew, 1858, 0.03% H. (Sipala) acuminata Loew, 1858, 3.02% Atylotus flavo- guttatus Szilady 1951, 0.20% A. hendrixi Leclercq, 1969, 0.03% A. agricola Wiedemann, 1822, 0.93% Silvius (Nemorius) vitripennis Meigen, 1820, 0.03% S" (Nemorius ) irritans Ricardo, 1901 and S. (Silvius) variegatus Fabricius, 1805, 5.00% Dasyrhampis umbrinus Meigen, 1820, 0.03% D.nigritus Fabricius, 1794, 0.49% Therioplectes tricolor Zeller, 1842, and 0.087% Philipomyia aprica Meigen, 1820. The original figures of the species were given at the end of the thesis. 135 Tabanus autumnalis was mostly seen in cattle (22.5%), Tabanus bromius in donkey (19.2%), Dasyrhamphis umbrinus in horse (50.9%) and chrysops (Heterochrysops ) flavipes was found in only human (0.01%). Tabanus bromius, Tabanus guatwnrnotatus, Tabanus indrae, Tabanus leleani, Dasyrhamphis- umbrinus ve Tabanus regularis were also recorded in house at the rates of 82.8% 10.1%, 3.03%, 2.02%, 1.01% respectively. The species of Tabanid flies in the Central Anatolia were found on host from the begining of the May to the end of the August. They appeared 0.2% in May, increased 41.4% in June and 56.3% in July and then decreased 2% at the and of the August. Tabanid species were not present after September at all.Item Buzağılarda hydranencephalie olgularında patolojik-anatomik bulgular(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1987) Hazıroğlu, Rıfkı; Urman, Hüseyin KerimBu çalışma hidranensefali'li. 22 buzağı üzerinde ger çekleştirilmiştir. Buzağıların 13 'ü Alanya, 9'u İçel İli ve çevresinden, 1985 yılında seyreden epizooti sırasında sağlanmıştır. Hidranensefali'li buzağılara ve bunların bazılarının annelerine ait 18 kan serumu örneğinin Pirbright Araştırma Enstitüsü"nde yapılan serolojik muayenesinde, hepsinin değişen derecelerde Akabane virusuna karşı nötralizan antikorlar içerdiği saptanmıştır. Bu serumların 8' inden ise Mavidil'e karşı ELISA pozitif sonuç alınmıştır. Ayrıca Etlik Hayvan Hastalıkları Araştırma Enstitüsü'nce çalışmada kullanılan buzağıların ikisinin kanından Mavidil virusu izole edilmiştir. İzolasyonu yapılan viruslar Pirbright Araştırma Enstitüsü'nde serotip k olarak identifiye edilmiştir. Buzağılarda körlük dışında belirgin bir klinik bulguya rastlanmamıştır. Makroskopik olarak, beyinde hemisferlerin değişen derecelerde serebrospinal sıvı ile dolu olduğu gözlenmiştir. Be yin stem'i ise normal görünümdedir. Korpus şitriatum, talamus, hipokampus, tektum mezensefali ve serebellum'da basınca bağlı değişiklikler dikkati çekmiştir. Epifiz displesment ' ine ve hipo- plazi'sine birer buzağıda rastlanmıştır. Ventriküler sistemde 3. beyin kamarasında kireç birikintilerinin oluşturduğu tıkanma sadece bir olguda gözlenmiştir. Çok belirgin kavum septi pellusidi (kistik septum pellusidum), septum pellusidum'da defekt ve kısmi korpus kallozum yokluğu diğer makroskopik bul gulardandır. - 91 Mikroskopik olarak, kısmen kalın olan rezidüel hemisfer dokusu normal histolojik tabakalanmayı göstermesine rağmen ince olan doku sklerotik görünümdedir. Bazı alanlarda ise sadece leptomeninksler yer almaktadır. Rezidüel hemisfer doku ları genel olarak ince bir substansia alba katından oluşmuş tur ve bu katta görülen gliozis nedeniyle ana kaviteye doğru çıkıntılar yapmaktadır. İnce olan rezidüel hemisfer dokusunda görülen sklerotik görünüm, benzer şekilde hemen hemen her ol guda, medulla oblongata' da promontoryum gliozum kalami skrip- tori'de de gözlenmiştir. Ayrıca subependimal rozetler ile sub ependimal gliozis, fokal gliozis, indiferensiye nöyronal nodüller, subkortikal kavitasy onlar ve hafif perivaskuler infiltrasy onlar diğer bulgulardandır. Miyelinasyon normaldir. Tüm olgularda görülen bu yangısal olmayan değişiklikler yanısıra bir buzağıda nonpurulent bir ensefalitis saptanmıştır. Abstract Pathologic-Anatomic Findings in Calves with Hydranencephaly This study based on hydranencephalic 22 calves. These calves were obtained from Alanya town and İçel city and their vicinity during epizootic period in 1985* The serum neutralizing antibodies against to Akabane virus were detected in eighteen blood sera taken from hydran encephalic calves and their mothers by Pirbright Animal Virus Research Institute in England. The ELISA positive results for bluetongue virus were also determined in eight of eighteen sera. In addition, bluetongue virus was isolated from blood of two hydranencephalic calves by Etlik Animal Disease Research Institute in Ankara of Turkey. These isolates were identified as bluetongue virus serotype k by Pirbright Animal Virus Research Institute. All of the calves did not show any remarkable clinical symptoms except blindness. Macroscopically, the hemispheres filled with various amounts of cerebrospinal fluid were observed in the calves. The brain stems were normal in appearance. The changes due to compression were noticed in the thalamus, corpus striatum, hippocampus, tectum mesencephali and cerebellum. The displace ment and hypoplasia of the pineal body were encountered in two calves, separately. The obstruction of 3 rd ventricle in the ventricular system due to calcium salts precipitations was observed in one calf. The other macroscopical findings were cystic septum pellucidum, defect of septum pellucidum and partial absence of corpus callosum. - 93 Microscopically, narrow residual hemispheric tissues were sclerotic in appearance, although the relatively large tissues had normal histologic structure and some areas of residual tissues composed of only leptomeninges. Generally, residual hemispheric tissues had narrow substantia alba protruding to the membranous sacs due to gliosis. Sclerotic appearance were also observed in promontorium gliosum calami script orii of medulla oblongata in almost all cases. The other microscopical findings were subependymal rosettes, subependymal gliosis, focal gliosis, undifferentiated neuronal nodules, subcortical cavitations and mild perivascular cuffings. Myelination was normal. These noninflammatory changes were found in all cases except one, that case had nonpurulent encephalitis.Item Köpeklerde aşil tendosu (achilles tendon) kopmalarının karbon fiber (carbon fibre) ve supramid ile dikilerek tedavisi üzerinde karşılaştırmalı araştırmalar(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1987) İzci, Celal; Aslanbey, DoğanBu çalışma, köpeklerde Asil tendosu rupturlarının sağaltımında karbon fiber ve supramid'i dikiş ve implant materyali olarak denemek ve sonuçları karşılaştırmalı olarak incelemek amacıyla yapıldı. Denemeler, değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki 20 köpeğe ait 40 bacak üzerinde gerçekleştirildi. Operasyonlar genel ve lokal anestezi altında ger çekleştirildi. Ensizyonlar direkt tendo üzerinde yapıldı. Deneme hayvanları, her biri 10 köpek olmak üzere iki gruba ayrıldı. Birinci gruptakilere, tenotomi’den sonra karbon fiber ve supramid ile tenorafi uygulandı. İkinci grupta ise, tenektomi'den sonra. tendo uçları 4/0 paslanmaz çelik tel ile karşılıklı gelecek şekilde tespit edildi ve tendo uçları arasına karbon fiber ve supramid, köprü oluşturacak şekilde dexon dikiş ipliği ile tutturuldu. Paratenon, katgüt kullanarak sürekli dikiş yöntemi ile dikildi. Her iki grupta da, bacaklara ekstensiyon halinde, genu eklemini de içine alacak şekilde bandaj uygulandı. Tenorafi uygulanan ilk üç olguda alçılı bandaj, diğer tüm olgularda PVC destekli bandaj kullanıldı. 10. günde bandajlar değiştirilerek dikişler alındı. Bandajlar, tenorafi uygulanan olgularda 17 gün, implantasyon uygulanan olgularda ise 21 gün sonra tamamen çıkarıldı. Alçılı bandaj uygulanan olgularda, özellikle genu ekleminin altındaki yumuşak dokularda atrofi şekillendi. PVC destekli bandaj uygulamasına ilişkin komplikasyon görülmedi. Bandaj sonrası dönemde köpeklerin bacaklarına elle masaj ve kontrollü hareketler yaptırılarak, serbest hareket dönemine hazırlandı. Tenorafi yapılan hayvanların 30. günden sonra, implantasypn yapılan hayvanların ise 35. günden sonra, serbest hareketlerine izin verildi. Karbon fiber uygulanan hayvanlardaki tendo hareketleri, supramid uygulanan hayvanlarınkinden daha uyumlu idi. İyileşme dönemi sonunda, histopatolojik inceleme için genel anestezi altında, popliteal lenf yumruları ve operasyon bölgesinden parça alındıktan sonra, hayvanlar uyutuldu. Sonuç olarak, kamivorların tendo rupturlarmm sağaltımında, dikiş materyali olarak supramid, implant materyali olarak da karbon. fiber kullanılması önerilebilir.Abstract This study was conducted to experiment carbon fibre and supramid as a suture and implant material to treat the ruptured Achilles tendons in dogs and to evaluate compara tively the outcome of both materials. The experiments were carried out on 40 legs of 20 dogs of varying breed, sex and age. The operations were fulfilled under general and local anesthesia, Skin incisions were made directly over the tendons. The experimental animals were divided imto two groups containing 10 dogs each. In the first group, the tendon ends were sutured with carbon fibre and supramid after the tenotomy. In the second group, following the tenectomy, at first the tendon ends were fixed against each other by using 4/0 stainless steel wire, later carbon fibre and supramid were placed like a bridge between the two ends by means of Dexon. Paratenon was sutured with catgut by using a continuous suture technique. In both groups the legs were bandaged covering up the whole hock in an extension state. The plastered bandage was used in only three cases where tenorrhaphy was applied, but PVC bandage was utilized for the rest of them. At the 10th day of operation the sutures were removed and the bandages were changed. The bandages were taken off after 17 days of experiment where tenorrhaphy was applied. However this was done at 21st day of operation where the implatation was tried. Atrophy was formed in soft tissues especially under the hock in cases where the plastered bandage was applied. Any complication was not observed as to the PVC bandage utilization. After the termination of bandaging period the dogs were prepared for free activation.stage, by making manual- massages over the legs and allowing them for controlled movements. The animals. for which tenorrhaphy was implemented were allowed for complete free movement at 30th day, but the other animals for which the implantation was used did s.o after 35 days. It was observed that the tendon movements of the animals in which carbon fibre was applied were more coordinated than those for which supramid was used. After the recovering period samples had been obtained from the operational region and popliteal lymph nodes under general anesthesia for examining histopatolo- gically, the animals were euthanatized. As a result, it could be, forseen that supramid may be used as a suture material for the treatment of tendon ruptures in dogs, whereas carbon fibre can be used as an implant material for the same purpose.Item Köpeklerde aşil tendosu (achilles tendan) kopmalarının karbon fiber (carbon fibre) ve supramid ile dikilerek tedavisi üzerinde karşılaştırmalı araştırmalar(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1987) İzci, Celal; Aslanbey, DoğanBu çalışma, köpeklerde Asil tendosu rup turlar anın sağaltımında karbon fiber ve supramid'i dikiş ve.implant materyali olarak denemek ve sonuçları karşılaştırmalı olarak incelemek amacıyla yapıldı. Denemeler, değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki 20 köpeğe ait 40 bacak üzerinde gerçek leştirildi. Operasyonlar genel ve lokal anestezi altında ger çekleştirildi. Ensizyonlar direkt tendo üzerinde yapıldı. Deneme hayvanları, her biri 10 köpek olmak üzere iki gruba ayrıldı. Birinci gruptakilere, tenotomi*den sonra karbon fiber ve supramid ile tenorafi uygulandı. İkinci grupta ise,tenektomi'den sonra. tendo uçları 4/0 paslanmaz çelik tel ile karşılıklı gelecek şekilde tespit edildi ve tendo uçları arasına karbon fiber ve supramid, köprü oluş turacak şekilde dexon dikiş ipliği ile tutturuldu. Parate- non,katgüt kullanarak sürekli dikiş yöntemi ile dikildi. Eer iki grupta da, bacaklara ekstensiyon halinde, genu eklemini de içine alacak şekilde bandaj uygulandı. Tenorafi uygulanan ilk üç olguda alçılı bandaj, diğer tüm olgularda PVC destekli bandaj kullanıldı. 10. günde - 56 - "bandajlar değiştirilerek dikişler alındı. Bandajlar, t en oraf i uygulanan olgularda 17 gün,implantasyon uygulanan olgularda ise 21 gün sonra tamamen çıkarıldı. Alçılı "bandaj uygulanan olgularda, özellikle genu ekleminin altındaki yumuşak dokularda atrofi şekillendi. PYC destekli bandaj uygulamasına ilişkin komplikasyon görülmedi. Bandaj sonrası dönemde köpeklerin bacaklarına elle masaj ve kontrollü hareketler yaptırılarak, serbest hareket dönemine hazırlandı. Tenor'afi yapılan hayvanların 30. günden sonra, imp lantasypn yapılan hayvanların ise 35. günden -sonra, serbest hareketlerine izin verildi. Karbon fiber uygulanan hayvanlardaki tendo hareketleri, supr ami d uygulanan hayvan- larmkinden daha uyumlu idi, İyileşme dönemi sonunda, histopatolojik inceleme için genel anestezi altında, popliteal lenf yumruları ve operasyon bölgesinden parça alındıktan sonra, hayvanlar uyutuldu. Sonuç olarak, kamivorların tendo rupturlarmm sağaltımında, dikiş materyali olarak supramid, implant mater yali olarak da karbon. fiber kullanılması önerilebilir.AbstractThis study was conducted to experiment carbon fibre and supramid as a suture and implant material to treat the ruptured Achilles tendons in dogs and to evaluate compara tively the outcome of both materials. The experiments were carried out on 40 legs of 20 dogs of varying breed, sex and age. The operations were fulfilled under general and local anesthesia,. Skin incisions were made directly over the tendons. The experimental animals were divided imto two groups containing 10 dogs each. In the first group, the tendon ends were sutured with carbon fibre and supramid after the tenotomy. In the second group, following the tenectomy,at first the tendon ends were fixed against each other by using 4/0 stainless steel wire, later carbon fibre and supramid were placed like a bridge between the two ends by means of Dexon. Paratenon was sutured with catgut by using a continuous suture technique. In both groups the legs were bandaged covering up the whole hock in an extension state. The plastered bandage was used in only three cases where tenorrhaphy was applied, - 58 - but PVC bandage was utilized for the rest of them. At the 10th day of operation the sutures were removed and the bandages were changed. The bandages were taken off after 17 days of experiment where tenorrhaphy was applied. However this was done at 21st day of operation where the implatation was tried. Atrophy was formed in soft tissues especially under the hock in cases where the plastered bandage was applied. Any complication was not observed as to the FVC bandage utilization. After the termination of bandaging period the dogs < were prepared for free activation.stage, by making manual- massages over the legs and allowing them for controlled movements. The animals. for which tenorrhaphy was implemented were allowed for complete free movement at 30th day, but the other animals for which the implantation was used did s.o after 35 days. It was observed that the tendon movements of the animals in which carbon fibre was applied were more coordinated than those for which supramid was used. After the recovering period samples had been obtained from the operational region and popliteal lymph nodes under general anesthesia for examining histopatolo- gically,the animals were euthanatized. As a result, it could be, forseen that supramid may be used as a suture material for the treatment of tendon ruptures in dogs,whereas carbon fibre can be used as an implant material for the same purpose.Item Bursa yöresi tavuklarda görülen Marek Hastalığının teşhisinde, deri ve iç organ bulguları üzerinde floresan antikor (FA) ve histolojik yöntemler kullanarak yapılan araştırmalar(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1987) Kutsal, Osman; Köküuslu, CemalettinBu çalışmada spontan olaylarda Marek Hastalığının piliçlerde oluşturduğu deri ve iç organ bulgularının histopatolojik ve immunfluoresan yöntemlerle karşılaştırmalı olarak teşhisi incelenmiştir. 80 adet Marek Hastalıklı piliç kullanılan çalışmada hastalığın diagnozunda deri, n.ischiadicus, bursa Fabricli ve iç organlarda oluşan histopatolojik bulguların hastalık için karakteristik olduğu gözlenmiştir. İmmunfluoresan yöntemin hastalığın erken ve ayırıcı tanısında histopatolojik yönteme göre daha güvenilir sonuç verdiği saptanmıştır. Alınan sonuçlara göre : 1. Çalışmada 61 olayda deride çok katlı yassı epitel altında ve tüy follikülleri çevresinde lenfosit toplulukları, bazende plazma hücreleri ve heterofiller görülmüştür. Tüy follikül epitel hücrelerinde intranüklear inklüzyon cisimcikleri hiçbir olguda saptanamamıştır. 2. N.ischiadicus 'larda 58 olayda ödem, orta ve küçük boyutlardaki lenfositler, lenf- oblastlar, plasma hücreleri ve oldukça seyrek olarak histiyositler gözlenmiştir. Ayrıca 20 olguda Marek Hastalığı Hücresi tespit edilmiştir. 3. Bursa Fabricii 'lerde 48 olayda lenfoidi falliküllerde hücre azalması, nekroz ve kist oluşumuyla stromada bağ dokusu hücresi artımı ile interf- olliküler lenfoid hücre infiltrasyonu görülmesi bu organın hastalığın diagnozundaki önemini vurgulamaktadır, 4. İmmunfluoresan metoduyla teşhiste, indirekt immun- fluoresan yöntemi kullanılarak 80 adet Marek Hastalıklı piliçten 29 adedine ait kemik iliklerinden hazırlanan tuşe preparatların hepsinde ve kemik iliği hücrelerinin birçoğundaintrasitoplazmik viral antijen tespit edilmiştir. Bu 29 pilicin bazılarından alınan doku örneklerinin kesitlerinde ise, kemik iliğine göre daha az sayıdaki hücrede intrasitoplazmik viral antijen saptanmıştır.Abstract " Studies on the Skin and Visceral Organ Findings of Marek's Disease Diagnosis in Chickens by Using Fluorescent Antibody (FA) and Histological Methods in Bursa Region" In this study, the diagnosis of the skin and visceral organ findings which observed in spontaneous cases of Marek's Disease was comparatively investigated by the histopathological and immunofluorescence methods in chickens. Eigthy chickens with Marek's Disease were used and microscopical findings of the skin, ischiadic nerve, bursa of Fabricius and visceral organs were typical for the disease,, It was determined that immunofluorescence method was more confident than histopathological method in differential and early diagnosis of the disease 0 According to the results : 1. Lymphocyte infiltrations, sometimes plasma cells and heterophils were seen in the dermis, especially beneath the epidermis and around the feather follicles, in 61 eases. 2. In 58 cases, edema, middle and small lymphocytes, lymphoblasts, plasma cells and very few histiocytes were seen in ischiatic nerves 0 "Marek's Disease Cells" were found in 20 cases. 3. In 48 cases, the decrease in cells of lymphoid follicles, necrosis and cyst formations together with the inorease conneotive Linnue cells İn stroma and İnterfolucular lymphoid infiltrations in bursa of Fabricius stress the importance of this organ in the diagnosis. 4. Twenty-nine chickens were examined with the indirect immunofluorescence method and intracytoplasmic viral antigens were seen in all of the impressed slides prepared81 from the bone marrow. In the tissue sections taken from some of these 29 chickens, intracytoplasmic viral antigens were seen in lesser degree.Item Yalova-termal yöresinin turistik planlamasında peyzaj mimarlığı kriterlerinin saptanması(Fen Bilimleri Enstitüsü, 1987) Yılmaz, Oğuz; Başal, MetinItem Sabit protez alaşımlarının, dökülebilirlik, gözeneklilik (porozite) ve parlatılabilirliklerinin karşılaştırılmalı incelenmesi(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1987) Ersoy, Ahmet Ersan; Zaimoğlu, AliÇalışmamızda, ülkemizde en çok kullanılan alaşımlardan seçilen, altın-platin - palladyum-gümüş, altın-palladyum- gümüş, palladyum-gümüş, palladyum ve krom-kobalt alaşımlarından birer, değişik oranlı Ni-Cr alaşımlarından üç tane olmak üzere 8 alaşım dökülebilirlik, gözeneklilik (Porozite) ve parlatılabilme özellikleri açısından deneye tabi tutul¬ muşlardır. Dökülebilirlik deneyleri için her alaşım için beşer, gözeneklilik ve parlatma deneyleri içinde üçer adet örnek hazırlanmıştır. Dökülebilirlik deneylerinde test örneği olarak Whitlock'un elek ekran şekli modifiye edilerek kullanılmıştır. Gözeneklilik ve parlatma deneylerinde, dökülen örnekler taramalı elektron mikroskopla incelendi. Çeşitli büyütmelerde alınan fotoğraflarla yapılan karşılaştırmalarla alaşımların gösterdikleri gözeneklilik ve parlatma davranışları ortaya konulmaya çalışıldı. Yine alaşımların gözeneklilik durumlarına kantitatif sonuçlar getirmek için gaz adsorpsi- yon-desorpsiyon deney düzeneği ile özgül gözenek yüzey alanı tayin yöntemi kullanılmıştır. Deney verileri Brunauer-Emmeth Teller (BET) adsorpsiyon izotermi yöntemi ile değerlendirilmiştir. Sonuçta, kıymetli metal içeren alaşımlar, dökülebilirlik değerleri açısından diğer alaşımlardan küçük farklılıklarla üstünlük göstermişlerdir. En iyi dökülebilirlilik değerini altın-platin-palladyum-gümüş alaşımı vermiştir. Cr-Co alaşımı en düşük değerleri ortaya koymuştur. Ancak birinci, birinci yeniden ve ikinci yeniden dökümlerde alaşımlarda büyük değer kayıpları görülmemiştir. Deneylerin yeni alaşımlar ilave etmeden yenilendiği düşünülürse alaşımlarda yeniden dökümlerde dökülebilirlilik hassasiyetinin minimum seviyede azaldığı düşünülebilir. Gözeneklilik deneyleri sonucunda ise kıymetli metal içeren alaşımlarla temel metal alaşımları arasında kıymetli metallerin avantajınx gösteren bir sıralama yapılamamıştır. Ni-Cr alaşımlarından îvotect P en homojen dökümü verirken, Au-Pd-Pt-Ag alaşımı îropal W, krom-kobalt alaşımı supercast ve diğer bir nikel-krom alaşımı Wiron 88 benzer sonuçlar ortaya koymuşlardır. BU alaşımlar en yüksek gözeneklilik değer¬ lerini gösterirken, diğerleri orta sıralarda yer almışlardır. Buna karşın alaşımlar arasında sayısal olarak büyük farklar yoktur. Parlatılabilme kabiliyetleri yönünden de alaşımlar arasında düzenli bir sıralama oluşturulmamıştır. Fakat altın içeren alaşımlar bu özellikleri açısından üstün¬ lüklerini ortaya koymuşlardır. Yüzey sertliği, parlatılabilme özelliğine önemli ölçüde etkili olduğundan krom-kobalt alaşımları düşük parlatılabiime özelliği göstermiştir. Al¬ tınsız yüksek gümüş içeren Argenco 23 alaşımı Supercast'a yakın sonuçlar vermiştir. AbstractIn this study, 8 alloys most commonly used in our country, öne f rom each Au-Pt-Pd-Ag, Au-Pd-Ag, Pd-Ag, Pd and Cr-Co and three from Ni-Cr having different compositions vere tested as regards to their castability, porosity and burnishability. For castability tests five and for porosity and burnishability tests three şarapleş were prepared from each alloy. Modified Whitlock mesh screen test pattern was used in castability tests. The cast samples vere examined under the scanning electron microscope, for porosity and burnishability' The porosity and burnishability behaviours of the alloys were investigated by comparing the photographs taken at different magnifications. The specific porosity surface area determination method and gas adsorbtion-desorbtion apparatus vere employed in order to obtain guantitative results for the porosity of the samples. The experimental datas vere evaluated using Brunauer-Emmeth-Teller (BET) adsorbtion isoterm method. The castability values of the consisting precious metals vere found to be slightly superior över the other alloys. The best castability value vas obtâined for the Au- Pt-Pd-Ag alloy. The Cr-Co alloy vas found to be the lovest castability. But there vasn't any significant lost in the castability values of the first, and second recasts. If öne considers that the experiments vere repeated vithout adding any fresh alloy, the reduction in the castability vas minimum. it vas not possible to make an order shoving the advantage of precious metals from the data obtâined in porosity tests. Ivotect P, a Ni-Cr alloy gave the most homogenous casting. Au-Pd-Pt-Ag alloy Iropal W, Cr-Co alloy Süpercast and another Ni-Cr alloy Wiron 88 gave similiar results. These alloys vere found to have highest porosity vhile the others shoved medium values. 85 There was not any significant quantitative difference among these alloys. There was also he regular order among the alloys in regard to their burnishabilities. But the alloys consisting gold was found to be superior. Cr-Co alloys gave low burnishability values due to their surface hardness. Argenco 2 3 alloy having no gold but high silver content gave results similiar to Supercast.Item 1982 T.C. Anayasasına göre Cumhurbaşkanının hukuki durumu(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1987) Erdoğan, Mustafa; Hukuk